سفارش تبلیغ
صبا ویژن
دورى تو از کسى که تو را خواهان است ، در بهره‏اى که تو را از اوست نقصان است ، و گرایشت بدان که تو را نخواهد خوار ساختن گوهر جان است . [نهج البلاغه]

نماز

1 ـ امام علىّ علیه السّلام : هیچیک از شما، سست و خواب آلود به نماز نایستد و به خود نیندیشد که همانا در پیشگاه پروردگارش جلّ جلاله مى باشد. و براى بنده از نمازش تنها آنچه با دلش به آن توجه داشته، مى ماند.

2 ـ امام باقر علیه السّلام :
هنگامى که در نماز ایستاده اى به نمازت توجه کن ، که تنها آنچه بدان توجه دارى برایت حساب مى شود و در آن با دست و سر و ریشت بازى نکن ، با خود سخن مگو، خمیازه مکش و دستان و سینه ات را کشیده و باز مکن ، دستانت را بر هم مگذار که این کار مجوس است[1]. بر دهانت چیزى مبند، خود را جمع نکن ، بلکه باز کن همانگونه که شتر باز مى کند، بر کف پاهایت منشین و ساعدهایت را بر زمین مگستران ، انگشتانت را مشکن ، که همه این ها کم گذاشتن از نماز است.

3 ـ قاضى نعمان
از امام صادق علیه السّلام : ایشان خمیازه و دستها را کشیدن و سینه باز کردن را در نماز ناپسند مى شمرد[2]. خمیازه و دست و سینه بازکردن به جهت کسالت عارض مى شوند و قصد آن و انجامش نهى شده است و خمیازه بى قصد هم مى آید . پس هر کس به آن گرفتار شد و نتوانست خود را نگه دارد ، دستش را بر روى دهانش بگذارد و جلوى آن را بگیرد و آن را تکرار نکند و طول ندهد.

4 ـ امام صادق علیه السّلام :
هنگامى که به نماز ایستادى بدان که در پیشگاه خداوندى و اگر او را نمى بینى، بدان که او تو را مى بیند. پس به نمازت توجه کن و آب بینى و دهان مینداز و انگشتانت را نشکن و هنگام ایستادن دستانت را بر پشتت قرار مده[3]، که گروهى به جهت انگشت شکستن و دست بر پشت نهادن، کیفر شدند .

5 ـ در فقه الرضا آمده است :
هرگاه خواستى به نماز برخیزى، سست و خواب آلود و شتابان و بازى کنان بر نمى خیزى، بلکه آن را با آرامش و وقار و درنگ به جا مى آورى و فروتن و افتاده باش، فروتن و افتاده براى خداى جلّ جلاله با هاله اى از بیم و هراس، امیدوار و بیمناک، همراه با آرامش و ترس و احتیاط. پس در پیشگاه او همچون بنده گناهکار فرارى در پیش اربابش بایست. پاهایت را در یک ردیف قرار ده و خود را راست نگه دار و به راست و چپ روى مگردان گویا که او را مى بینى که اگر تو او را نمى بینى، او تو را مى بیند. با ریشت و هیچیک از اندامت بازى مکن و انگشتانت را مشکن و بدنت را مخاران و به بینى و یا لباست مشغول مشو و در حالى که بر دهانت چیزى بسته اى، نماز مخوان. و براى زنان جایز نیست که با نقاب نماز بخوانند.
هنگام ایستادن ، دیده ات به سجده گاهت باشد و اظهار بى تابى و بى قرارى و ترس کن و با این حالت به سوى خداى جلّ جلاله ، اشتیاق نشان بده و سنگینیت را گاه بر این پا و گاه بر دیگرى مینداز و همچون کسى که آخرین نمازش را مى خواند، نماز بگزار ، گویى مى بینى که دیگر هرگز نماز نمى خوانى. بدان که در پیشگاه (خداى) جبّارى، با هیچ چیز بازى مکن و در خود فرو مرو و دلت را خالى ساز و به نمازت مشغول باش و دستانت را رها کن و بر رانهایت بنه.
به هنگام آغاز نماز، تکبیر بگو و دستانت را تا روبروى گوشهایت بالا ببر و انگشتان شست را از برابر گوشهایت مگذران و در نماز واجب دستانت را آن اندازه بالا میاور تا از سرت بگذرد، گرچه در نماز مستحب و وتر اشکالى ندارد.
هنگامى که رکوع کردى برآمدگى زانوانت را با کف دستانت در بر گیر و انگشتانت را از هم باز کن و پس از سر بر داشتن از رکوع، راست بایست تا همه مفصلها به جاى خود برگردند. سپس سجده کن و پیشانیت را بر زمین بنه و کف دستانت را بر خاک بگذار و انگشتانت را به هم بچسبان و آن ها را رو به قبله قرار بده.
هنگام نشستن بر سمت راست بدنت منشین، بلکه آن را بلند کن و بر سرینت بنشین و در نمازت، خمیازه مکش، آروغ مزن و با تمام سعى و توان، از آن دو مانع شو و هنگامى که عطسه کردى بگو : سپاس مخصوص خداوند است و بر سجده گاهت پا مگذار و پس و پیش مرو و در حالى که یکى از دو پلیدیها (بول و غائط) در تو هست، نماز مخوان و اگر در نماز فشارى احساس کردى، نماز را رها کن، مگر اینکه بتوانى بر آن صبر کنى بدون اینکه به نمازت زیانى برساند. و با همه دلت به خداوند روى آور تا خداوند به تو روى آورد.
و وضو را کامل بگیر و پیشانى را بر خاک بمال ، هنگامى که به نمازت روى آورى، خداوند به تو روى مى آورد و هنگامى که روى گردانى، خدا نیز از تو روى مى گرداند.


پانوشت ها


(1) در متن حدیث «لا تکفّر» آمده است که به دو معناست : گذاشتن دستى بر دست دیگر و خم کردن بدن هنگام ایستادن پیش از رکوع .
(2) گویى قاضى نعمان، مضمون حدیث را نقل به معنا کرده و بیانى بر آن افزوده است.
(3) در متن حدیث «لا تورّک» آمده است. تورّک دوگونه است ، یکى مستحب و دیگرى مکروه است: گونه مستحب چنین است که بر سرین چپ مى نشیند و هر دو پایش را از زیر خود ، خارج مى سازد، پاى چپ را بر زمین و روى پاى راست را بر کف پاى چپ مى نهد و نشمینگاهش را به زمین مى رساند و تورک مکروه آن است که در حالت ایستادن در نماز، دستانش را بر سرین خود بگذارد که از آن در حدیث نهى شده است. ورک به بالاى ران گفته مى شود: «سرین».

 

منبع: http://www.hadith.net




م.خ ::: چهارشنبه 87/10/25::: ساعت 10:12 عصر

در مجموعه عبادات اسلامی، نماز برترین عبادت است که با عنوان عمود و ستون خیمه دین از آن یاد شده است. زیباترین مجموعه ای که خداوند برای ذکر و یاد خود در اختیار بندگان قرار داده: « اقم الصلوه لذکری ».
اگر نماز در درگاه حضرت ربوبی مورد قبول واقع شود، باقی عبادات نیز قبول می‌شود و اگر رد شود، هیچ عملی پذیرفته نخواهد شد: « ان قبلت قبل ما سواها و ان ردّت ردّ ما سواها » و اولین عبادتی است که در روز قیامت مورد سئوال قرار می گیرد.
آری نماز « خیر العمل » است؛ یعنی بهترین کار در مجموعه اعمال صالح است.

حال باید توجه داشت مغز و روح نماز، همان حضور قلب است.
حضور قلب به معنای توجه به حضور در محضر خداوند و غفلت از ماسوای اوست؛ درک واقعیت آنچه می خوانیم و با خداوند گفت‌وگو می‌کنیم.
و میزان قبول و معیار پذیرش نماز همین است.
اولیاء الهی و معصومین علیهم السلام نمونه های کامل و بی نظیری از حضور قلب را در نمازهای خود به نمایش گذاشته اند.
حضرت زین العابدین علیه السلام نیز در حال نماز آنچنان مستغرق یاد حق و مشاهده جلال و جمال ربوبی می شد که به طور کلی از غیر خدا غافل می‌شد و ابداً به آنچه در اطرافش می‌گذشت، متوجه نبودند.

امام باقر علیه السلام فرمود:
روزی علی بن الحسین علیه السلام نماز می خواند. در این حال، ردا از دوش مبارکش افتاد. اما امام توجهی نکرد تا نماز خود را به پایان رساند.
بعضی از اصحاب راجع به این موضوع از امام پرسیدند. امام پاسخ داد:« وای بر شما، آیا نمی دانید در مقابل چه کسی بودم؟ هر آینه از نماز بندگان، تنها آنچه با قلبشان رو به درگاه خداوند آورده اند، قبول درگاه الهی می شود.»
گفتند:« پس ما و نمازهایمان نابود و هلاک شده اند.»
امام فرمود:« خداوند عزّوجل این مسئله را با نوافل جبران می‌کند.»

امام در موقع نماز به هیچ چیز غیر از نماز مشغول نمی شد و هیچ چیزی نمی شنید.
در کتاب « کشف الغمه » روایت شده است که :
یکی از فرزندان امام سجاد علیه السلام در چاه افتاد. مردم مشغول نجات او شدند، تا بالاخره او را از چاه بیرون آوردند. در تمام این مدت امام مشغول نماز بود. بعد از فراغت از نماز، موضوع را به اطلاعش رساندند. ایشان فرمود:« من ابداً متوجه نشدم! مشغول مناجات با ربّ عظیم بودم.»

منابع:

  • بحارالانوار، ‌ج 46، ص 60، حدیث 19 به نقل از امالی ابن الشیخ و ص 66 حدیث 28 به نقل از علل الشرایع
  • http://daneshnameh.roshd.ir



م.خ ::: چهارشنبه 87/10/25::: ساعت 10:9 عصر

 

اجیر گرفتن براى نماز

1533 بعد از مرگ انسان مى‏شود براى نماز و عبادتهاى دیگر او که در زندگى بجا نیاورده، دیگرى را اجیر کنند یعنى به او مزد دهند که آنها را بجا آورد و اگرکسى بدون مزد هم آنها را انجام دهد، صحیح است.

1534 انسان مى‏تواند براى بعضى از کارهاى مستحبى مثل زیارت قبر پیغمبر و امامان علیهم السلام، از طرف زندگان اجیر شود، و نیز مى‏تواند کار مستحبى را انجام دهد و ثواب آن را براى مردگان یا زندگان هدیه نماید.

1535 کسى که براى نماز قضاى میت اجیر شده باید یا مجتهد باشد یا مسایل نماز را از روى تقلید صحیح، بداند.

1536 اجیر باید موقع نیت، میت را معین نماید، و لازم نیست اسم او را بداند. پس اگر نیت کند از طرف کسى نماز مى خوانم که براى او اجیر شده‏ام، کافى است.

1537 اجیر باید خود را به جاى میت فرض کند و عبادتهاى او را قضا نماید، واگر عملى را انجام دهد و ثواب آن را براى او هدیه کند، کافى نیست.

1538 باید کسى را اجیر کنند که اطمینان داشته باشند که نماز را به صورت صحیح مى‏خواند.

1539 کسى که دیگرى را براى نمازهاى میت اجیر کرده اگر بفهمد که عمل را بجا نیاورده یا باطل انجام داده باید دوباره اجیر بگیرد.

1540 هرگاه شک کند که اجیر عمل را انجام داده یا نه، اگر چه بگوید انجام داده‏ام، باید دوباره اجیر بگیرد، ولى اگر شک کند که عمل او صحیح بوده‏یا نه، گرفتن اجیر لازم نیست.

1541 کسى را که عذرى دارد و مثلا نشسته نماز مى‏خواند نمى‏شود براى نمازهاى میت اجیر کرد بلکه بنابر احتیاط واجب باید کسى را هم که با تیمم یا جبیره نماز مى‏خواند اجیر نکنند.

1542 مرد براى زن و زن براى مرد مى‏تواند اجیر شود، و در بلند خواندن و آهسته خواندن نماز باید به تکلیف خود عمل نماید.

1543 لازم نیست قضاى نمازهاى میت به ترتیب خوانده شود، اگر چه بدانند که میت ترتیب نمازهاى خود را مى‏دانسته.

1544 اگر با اجیر شرط کنند که عمل را به طور مخصوصى انجام دهد، باید همان طور بجا آورد و اگر با او شرط نکنند، باید در آن عمل به تکلیف خود رفتار نماید، و احتیاط مستحب آن است که از وظیفه خودش و میت هر کدام که به احتیاط نزدیک تر است به آن عمل کند، مثلا اگر وظیفه میت گفتن سه مرتبه تسبیحات اربعه بوده و تکلیف او یک مرتبه است‏سه مرتبه بگوید.

1545 اگر با اجیر شرط نکنند که نماز را با چه مقدار از مستحبات آن بخواند، باید مقدارى از مستحبات نماز را که معمول است بجا آورد.

1546 اگر میت ترتیب نمازهایى را که قضا شده، مى‏دانسته و انسان بخواهد براى آن نمازها اجیر بگیرد، لازم نیست براى هر کدام آنها وقتى را معین نماید.

1547 اگر کسى اجیر شود که مثلا در مدت یک سال نمازهاى میت را بخواند و پیش از تمام شدن سال، بمیرد باید براى نمازهایى که مى‏دانند به جا نیاورده، دیگرى را اجیر نمایند بلکه براى نمازهایى که احتمال مى دهند به جا نیاروده باید بنابر احتیاط واجب اجیر بگیرند.

1548 کسى را که براى نمازهاى میت اجیر کرده‏اند، اگر پیش از تمام کردن نمازها بمیرد و اجرت همه آنها را گرفته باشد، چنانچه شرط کرده باشند که تمام نمازها را خودش بخواند، باید اجرت مقدارى را که نخوانده از مال او به ولى میت بدهند، مثلا اگر نصف آنها را نخوانده، باید نصف پولى را که گرفته از مال او به ولى میت بدهند، و اگر شرط نکرده باشند، باید ورثه‏اش از مال او اجیر بگیرند، اما اگر مال نداشته باشد بر ورثه او چیزى واجب نیست.

1549 اگر اجیر پیش از تمام کردن نمازهاى میت بمیرد و خودش هم نماز قضا داشته باشد، باید از مال او براى نمازهایى که اجیر بوده دیگرى را اجیر نمایند و اگر چیزى زیاد آمد، در صورتى که وصیت کرده باشد و ورثه اجازه بدهند براى تمام نمازهاى او اجیر بگیرند و اگر اجازه ندهند ثلث آن را به مصرف نماز خودش برسانند.




م.خ ::: سه شنبه 87/10/24::: ساعت 11:31 عصر

 

نماز عید فطر و قربان

1516 نماز عید فطر و قربان در زمان حضور امام علیه السلام واجب است و بایدبه ماعت‏خوانده شود، و در زمان ما که امام علیه السلام غایب است مستحب مى‏باشد. و احتیاط واجب آن است که آن را به جماعت نخوانند، ولى به قصد رجاء مانع ندارد. و چنانچه ولى فقیه یا ماذون از طرف او اقامه جماعت نماید،اشکال ندارد.

1517 وقت نماز عید قربان از اول آفتاب روز عید است تا ظهر.

1518 مستحب است نماز عید قربان را بعد از بلند شدن آفتاب بخوانند و در عید فطر مستحب است بعد از بلند شدن آفتاب افطار کنند و زکات فطره را هم بدهند بعد از نماز عید را بخوانند.

1519 نماز عید فطر و قربان دو رکعت است که در رکعت اول بعد از خواندن حمد و سوره باید پنج تکبیر بگوید، و بعد از هر تکبیر یک قنوت بخواند و بعداز قنوت پنجم تکبیرى بگوید و به رکوع رود و دو سجده بجا آورد و برخیزد، و در رکعت دوم چهار مرتبه تکبیر بگوید و بعد از هر تکبیر قنوت بخواند و تکبیر پنجم را بگوید و به رکوع رود و بعد از رکوع دو سجده کند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد

1520 در قنوت نماز عید قربان هر دعا و ذکرى بخوانند کافى است ولى بهتر است‏این دعا را به قصد امید ثواب بخوانند: "اللهم اهل الکبریاء و العظمة و اهل الجود و الجبروت و اهل العفو و الرحمة و اهل التقوى و المغفرة اسالک بحق هذا الیوم الذى جعلته للمسلمین عیدا و لمحمد صلى الله علیه و آله ذخرا و شرفا و کرامة و مزیدا ان تصلى على محمد و آل محمد و ان تدخلنى فى کل خیر ادخلت فیه محمدا و آل محمد و ان تخرجنى من کل سوء اخرجت منه محمدا و آل محمد صلواتک علیه و علیهم اللهم انى اسالک خیر ما سالک به عبادک الصالحون و اعوذ بک مما استعاذ منه عبادک المخلصون".

1521 مستحب است در نماز عید فطر و قربان قرائت را بلند بخوانند.

1522 نماز عید سوره مخصوصى ندارد، ولى بهتر است که در رکعت اول آن سوره"شمس" سوره و در رکعت دوم سوره "کاشیه" سوره را بخوانند، یا در رکعت اول سوره "سبح اسم" سوره و در رکعت دوم سوره "شمس" را بخوانند.

1523 مستحب است در روز عید فطر قبل از نماز عید به خرما افطار کند،و در عید قربان از گوشت قربانى بعد از نماز قدرى بخورد.

1524 مستحب است پیش از نماز عید غسل کند، و دعاهایى که پیش از نماز و بعد از آن در کتابهاى دعا ذکر شده به امید ثواب بخواند.

1525 مستحب است در نماز عید بر زمین سجده کنند و در حال گفتن تکبیرها دستها را بلند کنند و نماز را بلند بخوانند.

1526 بعد از نماز مغرب و عشاى شب عید فطر و بعد از نماز صبح و ظهر و عصر روز عید و نیز بعد از نماز عید فطر مستحب است این تکبیرها را بگویند:"الله اکبر الله اکبر لا اله الا الله و الله اکبر الله اکبر و لله الحمد الله اکبر على ما هدانا".

1527 مستحب است انسان در عید قربان بعد از ده نماز که اول آنها نماز ظهر روز عید و آخر آنها نماز صبح روز دوازدهم است تکبیرهایى را که در مساله پیش گفته شد بگوید و بعد از آن بگوید: "الله اکبر على ما رزقنا من بهیمة الانعام و الحمد لله على ما ابلانا" ولى اگر عید قربان را در منى باشد مستحب است بعداز پانزده نماز که اول آنها نماز ظهر روز عید و آخر آنها نماز صبح روز سیزدهم ذى‏حجه است، این تکبیرها را بگوید.

1528 کراهت دارد نماز عید را زیر سقف بخواند.

1529 اگر شک کند در تکبیرهاى نماز و قنوتهاى آن، اگر از محل آن تجاوز نکرده است بنابر اقل بگذارد، و اگر بعد معلوم شود که گفته بوده اشکال ندارد.

1530 اگر قرائت‏یا تکبیرات یا قنوتها را فراموش کند و بجا نیاورد، نمازش صحیح است.

1531 اگر رکوع یا دو سجده یا تکبیرة الاحرام را فراموش کند، نمازش باطل مى‏شود.

1532 اگر در نماز عید یک سجده یا تشهد را فراموش کند احتیاط مستحب آن است که بعد از نماز آن را رجاءا بجا آورد، و اگر کارى کند که براى آن،سجده سهو در نمازهاى یومیه لازم است، احتیاط مستحب آن است که بعد از نماز رجاءا دو سجده سهو براى آن نماز بنماید.

 




م.خ ::: سه شنبه 87/10/24::: ساعت 11:30 عصر

 

نماز آیات

1491 نماز آیات که دستور آن بعدا گفته خواهد شد به واسطه چهار چیز واجب مى‏شود: اول: گرفتن خورشید. دوم: گرفتن ماه، اگر چه مقدار کمى از آنها گرفته شود و کسى هم از آن نترسد. سوم: زلزله، اگر چه کسى هم نترسد. چهارم: رعد و برق و بادهاى سیاه و سرخ و مانند اینها در صورتى که بیشتر مردم بترسند، که بنابر احتیاط واجب باید براى اینها هم نماز آیات بخوانند.

1492 اگر از چیزهایى که نماز آیات براى آنها واجب است بیشتر از یکى اتفاق بیفتد انسان باید براى هر یک از آنها یک نماز آیات بخواند، مثلا اگر خورشید بگیرد و زلزله هم بشود باید دو نماز آیات بخواند.

1493 کسى که چند نماز آیات بر او واجب است اگر همه آنها براى یک چیز بر او واجب شده باشد، مثلا سه مرتبه خورشید گرفته و نماز آنها را نخوانده است موقعى که قضاى آنها را مى‏خواند، لازم نیست معین کند که براى کدام دفعه آنها باشد و همچنین است اگر چند نماز براى رعد و برق و بادهاى سیاه و سرخ و مانند اینها براو واجب شده باشد ولى اگر براى آفتاب گرفتن و ماه گرفتن و زلزله، یا براى دوتاى اینها نمازهایى بر او واجب شده باشد بنابر احتیاط واجب باید موقع نیت،معین کند، نماز آیاتى را که مى‏خواند براى کدام یک آنها است.

1494 چیزهایى که نام آیات براى آنها واجب است در هر شهرى اتفاق بیافتد فقط مردم همان شهر باید نماز آیات بخوانند و بر مردم جاهاى دیگر واجب نیست، ولى اگر مکان آنها بقدرى نزدیک باشد که با آن شهر یکى حساب شود نماز آیات بر آنها هم واجب است.

1495 از وقتى که خورشید یا ماه شروع به گرفتن مى‏کند انسان باید نماز آیات را بخواند و بنابر احتیاط واجب باید به قدرى تاخیر نیندازد که شروع به باز شدن کند.

1496 اگر خواندن نماز آیات را به قدرى تاخیر بیندازد که آفتاب یا ماه شروع به باز شدن کند باید نیت ادا و قضا نکند ولى اگر بعد از باز شدن تمام آن،نماز بخواند باید نیت قضا نماید.

1497 اگر مدت گرفتن خورشید یا ماه بیشتر از خواندن یک رکعت باشد ولى انسان نماز را نخواند، تا به اندازه خواندن یک کعت به آخر وقت آن مانده باشد باید نیت ادا کند بلکه اگر مدت گرفتن آنها به اندازه خواندن یک رکعت هم باشد بنابر احتیاط واجب باید نماز آیات را بخواند و ادا است.

1498 موقعى که زلزله و رعد و برق و مانند اینها اتفاق مى افتد، انسان باید فورا نماز آیات را بخواند و اگر نخواند معصیت کرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند ادا است.

1499 اگر بعد از باز شدن آفتاب یا ماه بفهمد که تمام آن گرفته بوده باید قضاى نماز آیات را بخواند ولى اگر بفهمد مقدارى از آن گرفته بوده قضا بر او واجب نیست.

1500 اگر عده‏اى بگویند که خورشید یا ماه گرفته است چنانچه انسان از گفته آنان یقین پیدا نکند و نماز آیات نخواند و بعد معلوم شود راست گفته‏اند، در صورتى که تمام خورشید یا ماه گرفته باشد باید نماز آیات را بخواند و اگر دو نفر که عادل بودن آنان معلوم نیست بگویند خورشید یا ماه گرفته، بعد معلوم شود که عادل بوده‏اند باید نماز آیات را بخواند، بلکه اگر معلوم شود که مقدارى از آن گرفته احتیاط واجب آن است که نماز آیات را بخواند.

1501 اگر انسان به گفته کسانى که از روى قاعده علمى وقت گرفتن خورشید و ماه را مى‏دانند، اطمینان پیدا کند که خورشید یا ماه گرفته، بنابر احتیاط واجب باید نماز آیات را بخواند. و نیز اگر بگویند فلان وقت‏خورشید یا ماه مى‏گیرد و فلان مقدار طول مى‏کشد، و انسان به گفته آنان اطمینان پیدا کند، بنابر احتیاط واجب باید به حرف آنان عمل نماید، مثلا اگر بگویند آفتاب فلان ساعت‏شروع به بازشدن مى‏کند، احتیاطا باید نماز را تا آن وقت تاخیر نیندازد.

1502 اگر بفهمد نماز آیاتى را که خوانده باطل بوده، باید دوباره بخواند، واگر وقت گذشته قضا نماید.

1503 اگر در وقت نماز یومیه نماز آیات هم بر انسان واجب شود، چنانجه براى‏هر دو نماز وقت دارد، هر کدام را اول بخواند اشکال ندارد، و اگر وقت‏یکى از آن دو تنگ باشد، باید اول آن را بخواند، و اگر وقت هر دو تنگ باشد، باید اول نماز یومیه را بخواند.

1504 اگر در بین نماز یومیه بفهمد که وقت نماز آیات است، چنانچه وقت نماز یومیه هم تنگ باشد، باید آن را تمام کند، بعد نماز آیات را بخواند، و اگر وقت نماز یومیه تنگ نباشد، باید آن را بشکند و اول نماز آیات، بعد نماز یومیه را بجا آورد.

1505 اگر در بین نماز آیات بفهمد که وقت نماز یومیه تنگ است، باید نماز آیات را رها کند و مشغول نماز یومیه شود و بعد از آن که نماز را تمام کرد، پیش از انجام کارى که نماز را به هم بزند، بقیه نماز آیات را از همان جا که رها کرده بخواند.

1506 اگر در حال حیض یا نفاس زن، آفتاب یا ماه بگیرد و تا آخر مدتى که خورشید یا ماه باز مى‏شوند در حال حیض یا نفاس باشد، نماز آیات بر او واجب نیست و قضا هم ندارد.

دستور نماز آیات

1507 نماز آیات دو رکعت است و در هر رکعت پنج رکوع دارد، و دستور آن این است که انسان بعد از نیت، تکبیر بگوید و یک حمد و یک سوره تمام بخواند و به رکوع رود و سر از رکوع بردارد، دوباره یک حمد و یک سوره بخواند، باز به رکوع رود تا پنج مرتبه، و بعد از بلند شدن از رکوع پنجم دو سجده نماید و برخیزد و رکعت دوم را هم مثل رکعت اول بجا آورد و تشهد بخواند و سلام دهد.

1508 در نماز آیات ممکن است انسان بعد از نیت و تکبیر و خواندن حمد،آیه‏هاى یک سوره را پنج قسمت کند و یک آیه یا بیشتر از آن را بخواند وبه رکوع رود و سر بردارد و بدون این که حمد بخواند قسمت دوم همان سوره را بخواند و به رکوع رود و همین طور تا پیش از رکوع پنجم سوره را تمام نماید، مثلا به قصد سوره "قل هو الله احد" بسم الله الرحمن الرحیم بگوید و به رکوع رود، بعد بایستد و بگوید: "قل هو الله احد" دوباره به رکوع رود و بعد از رکوع بایستد و بگوید: "الله الصمد" باز به رکوع رود و بایستد و بگوید: "لم یلد و لم یولد" و برود به رکوع بازهم سر بردارد و بگوید: "و لم یکن له کفوا احد" و بعد از آن به رکوع پنجم رود و بعداز سر برداشتن، دو سجده کند و رکعت دوم را هم مثل رکعت اول بجا آورد و بعد از سجده دوم، تشهد بخواند و نماز را سلام دهد.

1509 اگر در یک رکعت از نماز آیات پنج مرتبه حمد و سوره بخواند و در رکعت دیگر یک حمد بخواند و سوره را پنج قسمت کند، مانعى ندارد.

1510 چیزهایى که در نماز یومیه واجب و مستحب است، در نماز آیات هم واجب و مستحب مى‏باشد، ولى در نماز آیات مستحب است به جاى اذان و اقامه سه مرتبه به قصد امید ثواب بگویند: "الصلاة".

1511 مستحب است بعد از رکوع پنجم و دهم بگوید "سمع الله لمن حمده" و نیز پیش از رکوع و بعد از آن تکبیر بگوید، ولى بعد از رکوع پنجم و دهم، گفتن تکبیر مستحب نیست.

1512 مستحب است پیش از رکوع دوم و چهارم و ششم و هشتم و دهم قنوت بخواند،و اگر فقط یک قنوت پیش از رکوع دهم بخواند، کافى است.

1513 اگر در نماز آیات شک کند که چند رکعت‏خوانده و فکرش به جایى نرسد،نماز باطل است.

1514 اگر شک کند که در رکوع آخر رکعت اول است‏یا در رکوع اول رکعت دوم،و فکرش به جایى نرسد، نماز باطل است. ولى اگر مثلا شک کند که چهار رکوع کرده یا پنج رکوع، چنانچه براى رفتن به سجده خم نشده، باید رکوعى را که شک دارد بجا آورده یا نه، بجا آورد. واگر براى رفتن به سجده خم شده، باید به شک خود اعتنا نکند.

1515 هر یک از رکوعهاى نماز آیات رکن است که اگر عمدا یا اشتباها کم یا زیاد شود، نماز باطل است.




م.خ ::: سه شنبه 87/10/24::: ساعت 11:30 عصر

   1   2   3   4      >
>> بازدیدهای وبلاگ <<
بازدید امروز: 1


بازدید دیروز: 0


کل بازدید :26913
 
 >>اوقات شرعی <<
 
>> درباره خودم<<
 
>>فهرست موضوعی یادداشت ها<<<
 
>>آرشیو شده ها<<
 
>>اشتراک در خبرنامه<<
 
 
>>طراح قالب<<